Pogo­da w sam raz, żeby zabrać dzie­ci na plac zabaw. Zwłasz­cza po połu­dniu, gdy słoń­ce nie jest zbyt inten­syw­ne. A tam zjeż­dżal­nie, karu­ze­le, huś­taw­ki. Jed­nak sil­ne waha­nia, pożą­da­ne przez dzie­ci w przy­pad­ku dobrej zaba­wy, nie powin­ny doty­czyć pozio­mu glu­ko­zy w suro­wi­cy krwi u doro­słych. Czym jest hiper­gli­ke­mia i dla­cze­go szko­dzi? Po zje­dze­niu kla­sycz­ne­go posił­ku u oso­by zdro­wej poziom cukru wzra­sta prze­cięt­nie z 80 do 130 mg/dl. Wzrost ten sty­mu­lu­je trzust­kę do wydzie­la­nia insu­li­ny, któ­ra uczest­ni­czy w pro­ce­sie trans­por­tu glu­ko­zy do komór­ki. Czę­ste spo­ży­wa­nie posił­ków o wyso­kim indek­sie gli­ke­micz­nym, wyma­ga­ją­cym gwał­tow­ne­go uwal­nia­nia insu­li­ny, powo­du­je roz­chwia­nie i zabu­rza pro­ce­sy meta­bo­li­zmu glu­ko­zy. Prze­wle­kła hiper­gli­ke­mia („prze­cu­krze­nie”) pro­wa­dzić może do insu­li­no­opor­no­ści orga­ni­zmu (mniej­sza wraż­li­wość na insu­li­nę), a w kon­se­kwen­cji nawet do cukrzy­cy typu II (naby­tej). Dla­te­go tak istot­na sta­je się dba­łość o reduk­cję węglo­wo­da­nów pro­stych i zło­żo­nych w spo­ży­wa­nych posił­kach. Oprócz dba­ło­ści o die­tę, w pro­fi­lak­ty­ce i tera­pii cukrzy­cy pole­ca się aktyw­ność fizycz­ną. Pomoc­ne mogą być rów­nież surow­ce zie­lar­skie spo­wal­nia­ją­ce wchła­nia­nie węglo­wo­da­nów z jelit do krwi. Spra­wia­ją one, że poziom glu­ko­zy popo­sił­ko­wej cha­rak­te­ry­zu­ją mniej­sze waha­nia i nie są koniecz­ne gwał­tow­ne „wyrzu­ty” insu­li­ny. W Cen­trum Zio­ło­lecz­nic­twa Ojca Grze­go­rza Sro­ki pole­ca­my sto­so­wać przed głów­ny­mi posił­ka­mi pre­pa­rat w kap­suł­kach, Glu­ko­bon w skład któ­re­go wcho­dzą eks­trak­ty: z korze­nia ber­be­ry­su (z dużą zawar­to­ścią ber­be­ry­ny), liścia mor­wy, owoc­ni faso­li i zie­la rutwi­cy. Dla zwo­len­ni­ków her­bat zio­ło­wych moż­na alter­na­tyw­nie pić napa­ry z mie­szan­ki Glu­ko­bo­ni­san o nastę­pu­ją­cym skła­dzie: liść mor­wy bia­łej 42 %, owoc­nia faso­li zwy­czaj­nej 30 %, zie­le pokrzy­wy zwy­czaj­nej 10 %, zna­mio­na kuku­ry­dzy zwy­czaj­nej 10 %, kora cyna­mo­now­ca cej­loń­skie­go 8 %. Oba pre­pa­ra­ty moż­na tak­że łączyć ze sobą, w przy­pad­ku nie osią­gnię­cia pożą­da­nej reduk­cji glu­ko­zy w suro­wi­cy krwi przez sto­so­wa­nie tyl­ko jed­ne­go z nich.