Cukrzy­ca uzna­na zosta­ła przez WHO za cho­ro­bę cywi­li­za­cyj­ną. Nie mogło stać się ina­czej, sko­ro roz­prze­strze­nia się tak gwał­tow­nie. Według danych sta­ty­stycz­nych przed­sta­wio­nych przez WHO w 2016 r. licz­ba cho­rych w 2014 r. osią­gnę­ła już 422 mln, co ozna­cza czte­ro­krot­ny wzrost zacho­ro­wań w sto­sun­ku do 1980 roku (108 mln). Sza­cu­je się, że w 2030 roku cukrzy­ca będzie siód­mą z naj­częst­szych przy­czyn zgo­nów na świe­cie. Dla­te­go coraz więk­sze­go zna­cze­nia nabie­ra sku­tecz­na pro­fi­lak­ty­ka cukrzy­cy, zwłasz­cza pro­wa­dzo­na w opar­ciu o pre­pa­ra­ty natu­ral­ne.

Cukrzy­ca uzna­na zosta­ła przez WHO za cho­ro­bę cywi­li­za­cyj­ną. Nie mogło stać się ina­czej, sko­ro roz­prze­strze­nia się tak gwał­tow­nie. Według danych sta­ty­stycz­nych przed­sta­wio­nych przez WHO w 2016 r. licz­ba cho­rych w 2014 r. osią­gnę­ła już 422 mln, co ozna­cza czte­ro­krot­ny wzrost zacho­ro­wań w sto­sun­ku do 1980 roku (108 mln). Sza­cu­je się, że w 2030 roku cukrzy­ca będzie siód­mą z naj­częst­szych przy­czyn zgo­nów na świe­cie. Dla­te­go coraz więk­sze­go zna­cze­nia nabie­ra sku­tecz­na pro­fi­lak­ty­ka cukrzy­cy, zwłasz­cza pro­wa­dzo­na w opar­ciu o pre­pa­ra­ty naturalne.Główną wła­sno­ścią ziół wyko­rzy­sty­wa­ną w tera­pii cukrzy­cy, któ­ra ma na celu reduk­cję pozio­mu glu­ko­zy w suro­wi­cy krwi, jest hamo­wa­nie aktyw­no­ści α‑glukozydaz, czy­li enzy­mów, któ­re uczest­ni­czą w tra­wie­niu cukrów zło­żo­nych, np. skro­bi. Skut­kiem dzia­ła­nia inhi­bi­to­rów α‑glukozydaz jest wol­niej­sze nara­sta­nie pozio­mu glu­ko­zy w suro­wi­cy krwi. Surow­ce zie­lar­skie mogą zwięk­szać wydzie­la­nie insu­li­ny, jed­nak­że nie­znacz­nie. Zio­ła wpły­wa­ją tak­że na hamo­wa­nie obwo­do­wej insu­li­no­opor­no­ści. Nie­któ­re z pro­duk­tów roślin­nych, np. kora cyna­mo­now­ca cej­loń­skie­go, dzia­ła­ją insu­li­no­po­dob­nie, sty­mu­lu­jąc recep­to­ry insu­li­ny w tkan­kach. W Cen­trum Zio­ło­lecz­nic­twa Ojca Grze­go­rza w przy­pad­ku pod­wyż­szo­ne­go pozio­mu cukru we krwi wyko­rzy­stu­je­my mie­szan­kę zio­ło­wą Glu­ko­bo­ni­san. Jej recep­tu­ra łączy zio­ła o wie­lu kie­run­kach dzia­ła­nia:

OWOCNIA FASOLI zmniej­sza stę­że­nie glu­ko­zy we krwi po posił­ku, wspo­ma­ga reduk­cję masy cia­ła, zmniej­sza ape­tyt.

ZIELE POKRZYWY zmniej­sza stę­że­nie glu­ko­zy we krwi po posił­ku, zwięk­sza wraż­li­wość na insu­li­nę w komór­kach tłusz­czo­wych.

ZNAMIONA KUKURYDZY wyka­zu­ją efekt moczo­pęd­ny.

KORA CYNAMONOWCA obni­ża poziom glu­ko­zy w suro­wi­cy krwi — dzia­ła na komór­ki podob­nie jak insu­li­na.

LIŚĆ MORWY BIAŁEJ zmniej­sza stę­że­nie glu­ko­zy we krwi po posił­ku.