Bore­lio­za jest cho­ro­bą infek­cyj­ną prze­no­szo­ną naj­czę­ściej przez klesz­cze. Nale­ży zazna­czyć, że klesz­cze mogą prze­no­sić kil­ka­dzie­siąt innych cho­rób bak­te­ryj­nych lub pier­wot­nia­ko­wych. Wróć­my jed­nak do bore­lio­zy. Bore­lio­za jest cho­ro­bą, któ­rą zasad­ni­czo leczy się poprzez anty­bio­ty­ko­te­ra­pię i tą meto­dą uzy­sku­je się naj­lep­sze rezul­ta­ty. Co do anty­bio­ty­ko­te­ra­pii, ist­nie­ją róż­ne kon­cep­cje ich poda­wa­nia. Nie­któ­rzy leka­rze pre­fe­ru­ją dłu­go­trwa­łą, cza­sa­mi wie­lo­mie­sięcz­ną anty­bio­ty­ko­te­ra­pię. Jed­nak więk­szość spe­cja­li­stów jest zda­nia, iż tera­pia powin­na trwać od 2 do 3 tygo­dni. Dłu­go­trwa­łe poda­wa­nie anty­bio­ty­ków wią­że się z wie­lo­ma nie­bez­pie­czeń­stwa­mi dla nasze­go orga­ni­zmu. Naj­waż­niej­sze z nich to znisz­cze­nie fizjo­lo­gicz­nej flo­ry jeli­to­wej. Na miej­sce proz­dro­wot­nych bak­te­rii w jeli­tach pod wpły­wem agre­syw­nej anty­bio­ty­ko­te­ra­pii docho­dzi do zaka­że­nia bar­dzo groź­ną i trud­ną do lecze­nia bak­te­rią Clo­stri­dium dif­fi­ci­le. Wie­dzieć nale­ży, iż agre­syw­na anty­bio­ty­ko­te­ra­pia może pro­wa­dzić do uszko­dze­nia wątro­by, nerek a tak­że cho­rób narzą­du ruchu. Prze­wle­kła anty­bio­ty­ko­te­ra­pia, zwłasz­cza z uży­ciem wie­lu anty­bio­ty­ków, pro­wa­dzi tak­że do anty­bio­ty­ko­opor­no­ści. Pro­blem prze­wle­kłe­go sto­so­wa­nia anty­bio­ty­ków stał się nawet przed­mio­tem obrad Naczel­nej Izby Lekar­skiej, któ­ra zare­ko­men­do­wa­ła sta­no­wi­sko Pol­skie­go Towa­rzy­stwa Epi­de­mio­lo­gów i Leka­rzy Zakaź­nych. Pod­sta­wo­wym pro­ble­mem w tera­pii bore­lio­zy albo cze­goś co może­my nazwać praw­do­po­dob­ną bore­lio­zą jest zła inter­pre­ta­cja wyni­ków badań labo­ra­to­ryj­nych. Obec­ność w orga­ni­zmie prze­ciw­ciał prze­ciw­ko anty­ge­nom bak­te­rii z rodza­ju Bor­re­lia nie jest jed­no­znacz­na z cho­ro­wa­niem na bore­lio­zę. Naj­waż­niej­szym ele­men­tem roz­po­zna­nia są obja­wy kli­nicz­ne bore­lio­zy. Jest to zresz­tą cytat z „Inter­ny” Szcze­kli­ka. Obec­ność prze­ciw­ciał kla­sy IgM oraz IgG świad­czy tyl­ko o tym, że nasz orga­nizm miał kon­takt z bak­te­rią Bor­re­lii. Moż­na by tutaj przy­to­czyć przy­kład nie­daw­nej pan­de­mii, kie­dy to oso­by posia­da­ją­ce prze­ciw­cia­ła prze­ciw­ko Covid-19 cie­szy­ły się z tego fak­tu, gdyż nie prze­cho­ro­wa­ły tej cho­ro­by. Dla­cze­go tak się sta­ło? Otóż powo­dem tego była wyso­ka odpor­ność ich orga­ni­zmu, któ­ry został zain­fe­ko­wa­ny wiru­sem, ale pozbył się go i nie pozwo­lił roz­wi­nąć się cho­ro­bie. Ponie­waż takiej sytu­acji doświad­cza­li ludzie o wyso­kiej odpor­no­ści orga­ni­zmu, zatem nie nale­ży się bać fak­tu, iż ma się w orga­ni­zmie prze­ciw­cia­ła prze­ciw bore­lio­zie. Zna­czy to, że nasz orga­nizm zetknął się z bak­te­rią Bor­re­lii, uni­ce­stwił ją, a w orga­ni­zmie na jakiś czas pozo­sta­ły prze­ciw­cia­ła. Cza­sa­mi jest to czas trwa­ją­cy lata. Pro­ble­mem w kon­tak­cie z bak­te­rią Bor­re­lii jest sytu­acja, gdy doświad­czą go oso­by o niskiej odpor­no­ści. Wte­dy ich orga­nizm nie radzi sobie z opa­no­wa­niem tej infek­cji i roz­wi­ja się cho­ro­ba. Takie oso­by potrze­bu­ją anty­bio­ty­ko­te­ra­pii. Zatem wra­ca­my do pyta­nia zawar­te­go w tytu­le: co mogą zio­ła w bore­lio­zie? Otóż zio­ła mogą w bore­lio­zie zwięk­szyć odpor­ność orga­ni­zmu, co po pierw­sze prze­ciw­dzia­ła zaka­że­niu, a po wtó­re w przy­pad­ku trwa­ją­cej cho­ro­by mobi­li­zu­je siły orga­ni­zmu do wal­ki z pato­ge­nem. I to jest naj­waż­niej­sza rola ziół w lecze­niu bore­lio­zy. W Cen­trum Zio­ło­lecz­nic­twa Ojca Grze­go­rza zale­ca­my w celu sty­mu­la­cji odpor­no­ści w takim przy­pad­ku, a tak­że w każ­dym innym, dwa pre­pa­ra­ty: Immu­no­bon i Anty­bio­bon. Pierw­szy z nich sto­su­je się przez 7 dni, następ­nie robi się 3 tygo­dnio­wą prze­rwę i sto­su­je ponow­nie 7 dni. Dru­gi nato­miast zale­ca się sto­so­wać przez okres 15 dni, potem 2 tygo­dnio­wa prze­rwa i ponow­nie 15 dni sto­so­wa­nia. Taka podwój­na tera­pia zazwy­czaj wystar­cza do popra­wy odpor­no­ści orga­ni­zmu, któ­ra zabez­pie­cza przed zaka­ża­niem Bor­re­lią i inny­mi pato­ge­na­mi. Jest to rów­nież meto­da zale­ca­na do sty­mu­la­cji odpor­no­ści w okre­sie jesien­no-zimo­wym. Jed­nak w przy­pad­ku aktyw­nej bore­lio­zy może być ona nie­wy­star­cza­ją­ca. W takich przy­pad­kach suge­ru­je­my powta­rzać takie 7 lub 15 dnio­we cykle w zale­ca­nych odstę­pach cza­su. Pre­pa­ra­ty sto­su­je się zarów­no u osób przyj­mu­ją­cych anty­bio­ty­ki, jak i tych któ­re nie przyj­mu­ją anty­bio­ty­ków. Oso­by przyj­mu­ją­ce anty­bio­ty­ko­te­ra­pię powin­ny popra­wić stan flo­ry jeli­to­wej. Odpo­wied­nio do tego nada­ją się pro­duk­ty zawie­ra­ją­ce w swo­im skła­dzie błon­nik. A naj­le­piej, gdy oprócz błon­ni­ka w skład takie­go pro­duk­tu wcho­dzą bak­te­rie pro­bio­tycz­ne. Wszyst­kie te kry­te­ria speł­nia Regu­lo­bon. Bore­lio­za to cho­ro­ba zapal­na, dla­te­go war­to zasto­so­wać w jej tera­pii zio­ła o wła­sno­ściach prze­ciw­za­pal­nych. Takim reko­men­do­wa­nym pre­pa­ra­tem jest Infla­bon, któ­ry w swo­im skła­dzie zawie­ra nastę­pu­ją­ce surow­ce zie­lar­skie: kłą­cze kur­ku­my, korzeń hako­ro­śli, żywi­cę kadzi­dłow­ca indyj­skie­go, kłą­cze imbi­ru, owo­ce czar­ne­go pie­przu i korę wierz­by. W przy­pad­ku bore­lio­zy dobre efek­ty moż­na uzy­skać sto­su­jąc Czy­stek w kro­plach.